Για εμάς και διάφορα άλλα υλικά που πιθανόν να σας ενδιαφέρουν

Από το ένα κατάστημα στο άλλο

Υπάρχει μια αντίληψη που είναι και πραγματικότητα, ότι οι νέοι και οι νέες που απασχολούνται στο χώρο του εμπορίου, αλλάζουν καταστήματα επειδή πρόκειται για μια ευκαιριακή δουλειά. Στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα μικρό κομμάτι από τους λόγους που οδηγούν το νέο κόσμο σε αυτήν τη συμπεριφορά . Γιατί, όσο και αν κάποιος ξεκινάει με την λογική ότι δε θα είναι πωλητής για πολύ καιρό στη ζωή του, στην πορεία η ανάγκη για δουλειά και η δυνατότητα του χώρου να απορροφάει αρκετό εργατικό δυναμικό, τον κρατάει πολύ περισσότερο σε αυτόν το χώρο.

Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές οι αιτίες που κάνουν κάποιον να αλλάζει καταστήματα, δηλαδή χώρο εργασίας; Ας το πάρουμε από την αρχή, από τη στιγμή, δηλαδή, που έχεις κάνει την αίτηση και σου έχουν πει το πολυπόθητο “ναι”! Ο ενθουσιασμός κόβεται πολύ γρήγορα….

Το πρώτο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι να σου κόψουν τον αέρα και η πρώτη δικαιολογία για αυτό είναι ότι δεν έχεις εμπειρία. Αφού, λοιπόν, δεν υπάρχει εμπειρία σου φορτώνουν τις περισσότερες δουλειές και συνήθως και τις χειρότερες. Έτσι, μαζί με το ότι σου σπάνε και τον τσαμπουκά δημιουργείται και ένα εντελώς αντισυναδελφικό κλίμα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυνατότητα για ενιαία συντονισμένη δράση.

Ταυτόχρονα, εννοείται ότι δεν έχεις δικαίωμα να εκφράσεις καμία γνώμη για το πώς πρέπει να λειτουργεί ο χώρος, εφόσον δεν ξέρεις τη δουλειά και αν θέλεις να την κρατήσεις καλύτερα να χεις το στόμα σου κλειστό.

Κάποια στιγμή την κοπανάς και τους έρχεται και μια χαρά, γιατί δεν πληρώνουν και καμιά σοβαρή αποζημίωση και πίσω περιμένουν άλλοι τόσοι που θα πληρωθούν συνήθως με το βασικό μισθό.
Με την εμπειρία, λοιπόν, για σύμμαχο ψάχνεις και πάλι για δουλειά με την προσδοκία ότι τα πράγματα αυτήν τη φορά θα είναι καλύτερα. Η δεύτερη φορά λύνει όλες τις απορίες. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι και πολύ διαφορετικά, γιατί το πρόβλημα δεν είναι υποκειμενικό και δεν έχει σχέση μόνο με τα άτομα που συναντάει κάποιος στον εργασιακό του χώρο.

Το πρόβλημα είναι η πολιτική που εφαρμόζεται στο χώρο του εμπορίου. Πολλές ώρες δουλειάς και ορθοστασίας το κυνήγι του πελάτη, η ταχύτητα και τόσα άλλα που οδηγούν στην αυτοματοποίηση της εργασίας.

Οπότε όταν αποκαλούν τους νέους τεμπέληδες ή αντιδραστικούς η απάντηση είναι ότι το δικαίωμα στην τεμπελιά ισοδυναμεί με την καλύτερη ποιότητα στη ζωή.

Και για να ζήσουμε χρειαζόμαστε χρόνο και δυνάμεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: